مقایسه کیفیت زندگی و شیوع افسردگی بین جانباز و غیرجانبازان دچار قطع عضو زیرزانو بر اثر حادثه

اهداف: از دیدگاه توانبخشی، قطع عضو نوعی نقص محسوب می شود که نتیجه و پیامد آن، ایجاد ناتوانی در فرد است و مشکلات اجتماعی- روانی را به دنبال دارد. کیفیت زندگی نیز یکی از شاخص های حایز اهمیت در ارزیابی برنامه های بهداشتی و اجتماعی و توانبخشی است. هدف این مطالعه مقایسه شیوع افسردگی و کیفیت زندگی جانبازان و غیرجانبازان قطع عضو بر اثر حادثه بود. مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی-  تحلیلی مقطعی در افراد مراجعه کننده به بخش ساخت پروتز زیرزانو آقایان در مرکز جامع توانبخشی هلال احمر تهران و مرکز ارتز و پروتز بنیاد شهید و ایثارگران کوثر در مقطع زمانی دوماهه اردیبهشت و خرداد 1392 انجام شد. 60 نفر نمونه در دو گروه 30 نفری جانباز و غیرجانباز انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسش نامه سه قسمتی اطلاعات جمعیت شناختی، پرسش نامه sf-36 برای سنجش کیفیت زندگی و پرسش نامه افسردگی بک جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های tمستقل، همبستگی پیرسون و مجذور کای استفاده شد. یافته ها: میانگین افسردگی جانبازان (7/5±9/6) به صورت معنی داری کمتر از غیرجانبازان (6/6±2/8) بود (001/0=p). بین نمره کلی کیفیت زندگی دو گروه جانباز (3/15±2/66) و غیرجانباز (8/14±2/70) اختلاف معنی داری مشاهده نشد (807/0=p). همچنین در دو حیطه مقیاس سلامت جسمانی (766/0=p) و مقیاس سلامت روانی (751/0=p) تفاوت معنی داری بین افراد جانباز و غیرجانباز وجود نداشت. رابطه معکوس و معنی داری بین سطح افسردگی و نمرات مقیاس سلامت روانی و جسمانی در هر دو گروه جانبازان و غیرجانبازان مشاهده شد (008/0p<). نتیجه گیری: افسردگی با کیفیت زندگی در افراد قطع عضو ارتباط دارد.